نزدیک به بیست ماه از بسته شدن مکتب‌ها در کشور می‌گذرد؛ اما هنوزهم دروازه مکتب‌ها به روی دانش‌آموزان بالاتر از صنف ششم باز نشده است.
برخی از دانش‌آموزان دختر بار دیگر از امارت اسلامی می‌خواهند که دروازه مکتب‌ها را به روی آنان باز کند.
امارت اسلامی هرچند زمان دقیقی را برای بازگشایی مکتب‌های دختران مشخص نساخته؛ اما گفته است که مسدود ماندن مکتب‌های دختران همیشه‌گی نیست.
نازیتا دانش‌آموز صنف دوازدهم مکتب است و با شماری از دختران درس‌های مکتب خود را به‌گونه‌ی گروهی مرور می‌کند.
نازیتا، گفت: «به دلیل این‌که در دروازه‌های مکاتب بسته است، ما مجبور استیم که بیاییم، اینجا درس بخوانیم. بخاطری که مکتب نباشد و ما هم نتوانیم درس بخوانیم کاملا عقب مانده می‌شویم. حالا هم خیلی عقب ماندیم از درس‌ها.»
این دختران از بسته ماندن مکتب‌ها نگران هستند.
سارا، دانش‌آموز، گفت: «شش صد روز از نرفتن ما به مکاتب می‌گذرد. چرا دروازه مکاتب را به روی ما باز نمی‌کنید؟ مشکل کجاست؟ درس خواندن حق ماست. زن و مرد دو بال یک جامعه است.»
نادیه، دانش‌آموز دیگر، می‌گوید: «بگذارید که درس بخوانیم. درس خواندن حق ماست. در ضمن، شش صد روز می‌شود که ما مکتب نرفتیم.»
از سویی‌هم، شماری از فعالان حقوق زن به این باور اند که بسته ماندن مکتب‌ها به زیان کشور تمام می‌شود.
سحر بارش، فعال حقوق زن گفت: «۶۰۰ روز می‌شود که دختران در افغانستان به مکتب نمی‌روند و دروازه‌های مکاتب به روی شان بسته است. بسته ماندن مکاتب فاجعه بزرگ و جبران‌ناپذیر در نصاب تعلیمی و تحصیلی خواهد بود.»
این در حالی‌ست که امیرخان متقی سرپرست وزارت خارجه در نشستی در مرکز مطالعات ستراتیژیک پاکستان گفته است که مساله ممنوعیت آموزش زنان و دختران دایمی نیست.