نگاه دخترانی که سه سال میشود از در انتظار دیدن بازگشایی دروازه های مکاتب و دانشگاهها هستند.
این دختران از روزهای سخت و فشار روحی و روانی سخن می‌زنند و می‌گویند با هیچ اتفاقی و رویدادی آن روزها جبران پذیر نیست.
تهمینه ستاری ، یکی از فارغان صنف ۱۱ است که با روی کار آمدن امارت اسلامی نتوانست تحصیل اش را تمام کند و همانند هزاران دختر دیگر سند فراغت اش را بگیرد. او میگوید فرصت های زیاد تحصیلی از جمله بورسیه های زیادی را بخاطر نداشتن مدرک ۱۲ از دست داده است.
درین راه تهمینه تنها نیست، ملیکا هم از جمله دخترانی است که با داشتن مدرک صنف ۱۲ از ادامه تحصیل بازمانده است.
ملیکا از نرسیدن به اهداف و حالت بد روحی گرفته تا دور شدن از آرمان هایش سخن میزند و میگوید تا اواخر سال قبل امید باز شدن دروازه های مکاتب بود اما امسال نیز خبری از بازگشایی دروازه های مکاتب و پوهنتون ها نشد اما هنوز از حکومت امارت اسلامی میخواهد تا با تطبیق قوانین و وضع پالیسی برای دختران از نظر تحصیل با شرایطی مطابق به شریعت اسلامی را فراهم سازند.
در همین حال دخترانی نیز هستند که یک سال از فراغت شان میگذرد ، حسنا یک تن از فارغان صنف ششم است که امسال نمی‌تواند درجه تحصیل اش را ارتقا دهد. به گفته‌ی او به رشته داکتری علاقه داشته و هدف او از انتخاب این رشته خدمت به مردم افغانستان را عنوان کرده است.
این در حالی است که بعد از روی کار آمدن امارت اسلامی در افغانستان، زنان و دختران از حق آموزش و کار در موسسات تا امر ثانی محروم شده اند.