برخی فعالان حقوق بانوان همزمان با روز جهانی محو خشونت در برابر زنان، از امارت اسلامی خواسته‌اند تا محدودیت‌های اعمال شده بر بانوان کشور را بردارد.
بیست‌وپنج ماه نومبر برابر با روز جهانی محو خشونت در برابر زنان است.
ثریا پیکان، فعال عرصه حقوق بانوان گفت: «زنان نه تنها از لحاظ حقوقی محروم هستند بلکه از لحاظ روانی این‌ها شدیدا در برابر خود خشونت احساس می‌کنند.»
تفیسر سیاهپوش، یکی دیگر از فعالان عرصه حقوق بانوان گفته است: «بزرگ‌ترین خشونت امروز علیه دختران این سرزمین است که درهای مکاتب و دانشگاهها به روی شان بسته هستند و به همین شکل، حقوق شان نادیده گرفته می‌شود و زنان در یک سرنوشت نامعلوم زندگی شان به پیش می‌برند. به امید روزی که حکومت امارت اسلامی به حقوق همه مردم افغانستان به ویژه زنان رسیدگی کند.»
همزمان با این روز، انتونیو گوترش دبیرکل سازمان ملل متحد، اتحادیه اروپا، سازمان عفو بین‌الملل و برخی از نهادهای جهانی دیگر از اوضاع زنان ابراز نگرانی کرده‌اند.
دبیرکل سازمان ملل از همه خواسته است تا در راستای محو خشونت در برابر زنان تلاش کنند.
آقای گوترش گفته است: «خشونت علیه زنان نقض وحشتناک حقوق بشر و مانع بزرگ در راه توسعه پایدار است. ما در این روز از همه می‌خواهیم که برای محو خشونت در برابر زنان تلاش کنند.»
اتحادیه اروپا برای افغانستان در شبکه ایکس نوشته است که این نهاد با شماری از سازمان‌های حقوق بشری در کنار بانوان می‌ایستد.
اتحادیه اروپا برای افغانستان نوشته است: «زنان و دختران در سراسر جهان همچنان به‌طور نامتناسبی در معرض خشونت قرار دارند، اتحادیه اروپا در افغانستان خواستار پایان خشونت مبتنی بر جنسیت در سراسر جهان به شمول افغانستان می‌باشد.»
سازمان عفوی بین‌الملل نیز پشتیبانی خود را از زنان و دختران افغانستان اعلام کرده و در پشتیبانی از زنان کارزاری را نیز راه‌‌اندزای کرده است.
در این میان، برخی بانوان می‌گویند که محدودیت‌های اعمال شده از سوی امارت اسلامی چالش‌های بانوان در کشور را چندبرابر ساخته است.
زهره رجبی، دانش‌جو گفت: «خواست ما از جامعه جهانی این است که باید برای زنان افغانستان کاری بکنند و وارد عمل شوند تا دختران بتوانند درس بخوانند و زنان به کار برگردند.»
این در حالی‌ست که با روی کار آمدن دوباره امارت اسلامی در افغانستان، بیش از ده‌ها فرمان محدودکننده از سوی رهبر امارت اسلامی بر زنان و دختران وضع شده که از آن جمله، منع رفتن دختران به مکتب و دانشگاه، منع رفتن به پارک‌ها و حضور بانوان زن بدون ماسک در رسانه‌ها از برجسته‌ترین آن‌ها به حساب می‌آیند.