• در آغاز باید خاطرنشان سازم که اگرچه شهادت پرافتخار دشتی و ذره افتخار بزرگی است که نصیب خانواده ما، مردم ولایت پنجشیر و ثبت تاریخ کشور شده است؛ اما صحبت‌های وارونه‌ و متناقض آقای ایزدیار، داغ دل مادر رنج‌دیده دشتی و ما را دوباره تازه ساخت و جملاتی مانند «اجساد شهدا ۳ – ۴ روز باقی ماند» و «هر چهارشان را یک‌جای دفن می‌کنند»، باعث ملال خاطر خرد و بزرگ فامیل ما شد.

     

    ۱- خلاف صحبت آقای ایزدیار، دشتی و ذره محافظ نداشتند.

     

    ۲- جنازه‌های شهدا از محلات مختلف و در فاصله ۱۰۰ – ۱۵۰ متری از یک‌دیگر، به دست آمدند.

     

    ۳- اجساد چهار شهید -دشتی، ذره، رضایی و یک تن دیگر- در قبرهای جداگانه در مزارستان فامیلی ما به خاک سپرده شدند.

     

    ۴- شهدا در کم‌تر از ۳۶ ساعت (یک‌ونیم شبانه‌روز) بعد از طی مناسک اسلامی تشییع و در قریه دشتک به خاک سپرده شدند.

     

    توضیحات لازم:

     

    – خبر جان‌گداز شهادت دشتی و جنرال ذره بعدازظهر یک‌شنبه، ۱۴ سنبله، به اعضای خانواده رسید.

     

    – صبح روز دوشنبه، ۱۵ سنبله، پدر و مادر دشتی با شماری از اعضای فامیل به خاطر یافتن جنازه شهدا عازم پنجشیر شدند که متاسفانه بعد از تلاش زیاد موفق به بدست آوردن جنازه‌ها نشدند و دوباره به کابل برگشتند. (در این زمان روایات و اخبار گوناگون، از جمله شهادت دشتی و ذره در حمله هوایی و یا احتمال اسارت هر دو، به ما می‌رسید).

     

    – شام دوشنبه افراد طالبان پسر کاکای پدرم، حاجی عبدالشکور را به محل شهادت دشتی در فاصله میان دشتک و تاواخ در پایین سرک و در عقب هوتلی که آقای ایزدیار از آن نام برده،‌ رهنمایی کردند و جنازه دشتی ساعت ۱۱ همان شب به منزل ما در دشتک انتقال یافت.

     

    – صبح روز سه‌شنبه جنازه جنرال ودود ذره با یک تن دیگر، در فاصله صد متری در داخل تعمیر کلینیک «کرونا» در بالای سرک عمومی پنجشیر و جنازه شهید گل‌میرزا رضایی که از دوستان فامیلی ما بود و به خانه ما رفت‌وآمد داشت، از نزدیکی دریا و پایین سرک به دست آمد.

     

    – ساعت ۱۰ صبح روز سه‌شنبه، ۱۶ سنبله، اجساد هر چهار شهید بعد از تشییع و تکفین در مزارستان آبایی ما در قریه دشتک قبل از رسیدن مادر، پدر و بقیه اعضای فامیل توسط پسران کاکای پدر و جمعی از وطن‌داران در قبرهای جداگانه به خاک سپرده شدند.

     

    یادداشت: در آغاز هویت یک جوان شهید نامعلوم بود و جسد او در فاصله کم از بقیه شهدا به طور امانت به خاک سپرده شد. والدین شهید که از اهالی ولسوالی دره پنجشیر هستند، بعد از جست‌وجو و پرس‌وپال نفس‌گیر جسد پسر جوان‌شان را در قبرستان دشتک یافتند و از انتقال شهید به قریه‌شان در دره منصرف شدند.‌ (ویدیوی صحبت والدین داغ‌دیده این جوان نامراد در صفحات اجتماعی در همان زمان پخش‌ونشر شد).

    میانگین امتیازات ۵ از ۵
    از مجموع ۱ رای
    Herat Times