باشنده‌های بخش‌های زلزله‌زده در هرات از کُندی روند توزیع کمک‌های بشری شکایت دارند.
آنان می‌گویند که تا کنون کمک‌های لازم بشری را دریافت نکرده‌اند و نهادهای امدادرسان باید بی‌درنگ کمک‌های شان را برای نیازمندان فراهم بسازند.
عبداللطیف که چهار عضو خانواده‌اش را دست داده گفت: «زندگی دیگر به کار نمی‌آید. خوب بود شهید می‌شدم. نمی‌دانم چه بگویم و چه کنم.»
عطاالله، از بسته‌گان قربانی گفت: «از هر ارگان می‌خواهیم که توجه زیاد بکند. یک سرپناه برای شان تهیه شود تا سرما و خنکی آنان را نکشد. برای شان نان و آب آماده شود.»
پری گل، پیرزنی که دو نواسه خود را در زمین‌لرزه از دست داده و تمام دار و ندارش با خاک یکسان شده، گفت: «دو نواسه‌ام مرد و تمام زندگی‌ام به زیر زمین رفت.»
در این میان، یونیسف، بخش پشتیبانی از کودکان سازمان ملل متحد گفته است که این نهاد می‌کوشد به کودکان و زنان آسیب‌دیده کمک‌های لازم را فراهم بسازد.