با رسیدن زمستان و سرد شدن هوا، زنده‌گی بیجاشده‌گان داخلی در هرات دشوارتر شده است.
بیشتر این بیجاشده‌گان بی هیچ امکانات زنده‌گی، در زیر چادر‌ها و خانه‌های کوچک گلی شب‌ها و روزهای سرد را سپری می‌کنند.
بسیاری از این بیجاشده گان در شرق شهر هرات برای گرم ساختن خانه‌ها با کمبود سوخت و برای سیر کردن شکم‌های کودکان شان با کمبود خوراک رو به رو استند.
شاه آغاسی، بیجاشده داخلی، گفت: «خُنُک می‌خوریم. نه بخاری داریم و نه هم دیگر مواد سوختی تا بسوزانیم.»
عبدالله، یک بیجاشده دیگر، گفت: «هیچ چیزی نداریم که بخوریم، نه پول داریم و نه هم روغن، هیچ چیزی نداریم.»
در همین حال، شماری از کودکان بیجاشده به علت سردی هوا بیمار شده‌اند.
به گفته این کودکان، شب‌های سرد را بی آن که چیزی به گرم کردن داشته باشند سپری می‌کنند.
محمد نسیم، کودک بیجاشده، گفت: «از طرف شب خیلی سرد است، ما بیمار می‌شویم، بخاری نداریم، تنها یک کمپل داریم.»
در نه ماه پسین به همکاری نهادهای جهانی مددرسان، به ۲۳هزار خانواده بیجاشده در هرات خوراک و پول نقد کمک شده است.
به گفته ریاست امور مهاجران و عودت کنندگان هرات، نهادهای مددرسان، در زمستان پیش‌رو هزاران خانواده بیجاشده داخلی را زیر پوشش کمک‌های شان خواهند گرفت.
عبدالغفور جلالی، آمر مالی و اداری ریاست امور مهاجران و عودت کنندگان هرات، گفت: «به چیزهایی که نیاز است، مثل مواد خوراکی، پول نقد یا نیازهای زمستانی آنان، آن را ان‌شاءالله تکمیل می‌سازیم.»
در سال‌های پسین هزاران خانواده از ولایت‌های همجوار به هرات بیجا شده‌اند. بیشتر این خانواده‌ها اینجا در شرق شهر هرات بی هیچ امکانات نخستین زندگی در چادر‌ها و خانه‌های گلی کوچک زندگی می‌کنند. امسال با نزدیک شدن زمستان این آواره‌گان داخلی نگران افزایش دشواری‌های زندگی شان در سرما استند.